Kolejny raz, w coraz większym gronie trzeba odnotować, zbieraliśmy się wokoło Stołu Eucharystycznego trzymając w pamięci postacie ś.p. kard. Franciszka i Adama, jakby coraz bliższym nawet tym, którzy ich nie znali. Ponoworoczny nastrój ubogacała Ewangelia ze św. Jana „Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami”.
Dziś imieniny Pana Jezusa. Mało kto o tym pamięta, data przekładana z 1 stycznia (dnia obrzezania i nadania imienia), poprzez 3 stycznia ustanowiona przez kościół po 2 stycznia, również czczona w tej intencji… kiedyś. Tak się składa, że Jehoshua, hebrajski odpowiednik Jezus, oznacza „Jahwe jest zbawieniem”, zawierając Słowo Ojca w sobie i ucieleśniając je między nami dla naszego zbawienia. Tak pięknie w jedno się splata i ewangelia i tradycja, dająć jednocześnie nowy wymiar do naszych spotkań 2 dnia każdego miesiąca.
Trudno nie zareagować na zachęcenie kapłana podczas kazania, by z Eucharystii czerpać moc i w kościele przecierać oczy.
Przetarciem takim może być kontekst udręk Kościoła w Polsce i kapłanów, regularnie obwinianych przez niezadowolony świecki stan.
Wspomnieniem z historii ś.p. kardynała Sapiehy są trudy sprawowania rządów, kiedy przeciwny mu był niejeden stan – czy świecki, czy niemiecki, czy nieszlachecki. Za to cierpiał.
Krótkie spojrzenie na obraz Ecce Homo tą refleksję pogłębia, iż nie pierwszy raz kapłan dręczony i katowany i że możliwe iż zwykły człowiek ponownie z Prawdą się mija, choć i głębokość uderzeń inny ma wymiar.